Kimsin sen canım kardeşim?
Kavgada söyler gibi değil,
Sen de bir düşün diye…
Sadece etten kemikten misin?
Bu beden eskiyince, yok olup gidecek misin?
En sevdiğin giysin ne, biliyoruz da,
Ona bir şey olursa, sen de ölecek misin?
Hani bize ruhundan ruh üfleyen yücelerin yücesi,
Hani tüm tapınaklarda aynı yere çıkan farklı yollar,
Hani seni benden, beni senden ayrı tutmayan,
Hani geldiğimiz yer, yuva…
Hatırla…
En sevdiğin ve en sevmediğin, hep aynı…
Ayakkabıları yüzünden kimse yargılanmamalı
O ayakkabılar, seni de “O” yapardı…
Dünya duysun hatırlaması gerekeni
Ölüm yok
Ayrılık yok
İyi ve kötü yok
Birlik var, ikilik yok
İyi olmak sana mı kaldı bir tek,
Herkes mi bir değişik, sen kaldın tek…
Senden başka kimse olmasa bile vicdandan bahsedecek,
Sen başlat
Bulaştır iyiliği
Sen hatırlat
Dünya duysun hatırlaması gerekeni
Ölüm yok
Ayrılık yok
İyi ve kötü yok
Birlik var, ikilik yok
Biliyor musun canım kardeşim,
Karanlık denen şey, ışık yokluğu…
Karanlık diye bir şey yok, sen ışıkları yaktığında
Kötü sandığın her şey ise,
Bir fırsat, iyilikte birleşmeyi başardığında
Hatırla…
Bir yanıt yazın